[18+] Najbardziej chore i odrażające horrory, których nie powinniście w ogóle oglądać

15 lipca 2022 8 minut czytania

Horrory są jednym z najpopularniejszych gatunków filmowych, jednak niektóre z nich są tak ekstremalne, że lepiej omijać je szerokim łukiem. No chyba, że macie naprawdę mocną psychikę.

Ekstremalne horrory – chore wizje czy uzasadniona terapia szokiem?
Serbski film
Cannibal Holocaust
Ludzka stonoga
Pluję na twój grób
Królik doświadczalny 2: Kwiat ciała i krwi
Salò, czyli 120 dni Sodomy
Hostel 2
Nekromantik
Pig

Ekstremalne horrory – chore wizje czy uzasadniona terapia szokiem?

Ludzka natura jest tak skonstruowana, że próbuje przekraczać kolejne granice poznawcze. Niestety w przypadku horrorów ma to swoje minusy. Ten gatunek filmów oparty jest na wzbudzaniu strachu, niepokoju, czasem obrzydzenia i pokazywaniu ekstremalnych zdarzeń związanych z zagrożeniem bądź utratą życia. Natomiast mainstreamowe horrory trzymają się pewnych granic, które sprawiają, że względnie szeroka widownia może znaleźć w nich ujście dla potrzeby ekscytacji bez uszczerbku na zdrowiu psychicznym. Te horrory, o których przeczytacie poniżej owych granic niestety nie uznają. Są to filmy chore i odrażające, a większość z nich nie ma nawet solidnego uzasadnienia swego istnienia. Poza projekcjami naszego własnego strachu przed bólem i umieraniem/okaleczaniem połączonego z podskórną podnietą z podglądania cierpienia innych ludzi. Oglądając te filmy stajemy się niejako nieobecnymi uczestnikami ekstremalnych wydarzeń, bez ponoszenia żadnej odpowiedzialności za to, co oglądamy. Króluje w tych horrorach odrażająca przemoc, poczucie beznadziei, potwornego mroku, mizoginii i w ogóle mizantropii. Jeśli macie słabe nerwy i nawet mainstreamowe horrory powodują u was napady nerwicy oraz bezsenne noce, to pod żadnym pozorem nie oglądajcie żadnego z poniższych filmów. Zostaliście ostrzeżeni.

Serbski film

https://www.youtube.com/watch?v=yjq8iW6pQeE

Zaczynamy od filmu, który już w erze Internetu okrył się złą sławą. Opowieść o emerytowanej gwieździe porno, która zostaje zmuszona do wykonywania okropnych aktów seksualnych, to bez wątpienia film, który w ogóle nie powinien powstać. „Szokujący” to określnie, które nawet po części nie oddaje obrzydliwego i chorego charakteru tej produkcji. Sam finał jest praktycznie nie do zniesienia. Filmy takie jak ten sprawiają, że można nabrać potężnej awersji do gatunku ludzkiego. Nietrudno się dziwić, że został on zakazany w wielu krajach.

Cannibal Holocaust

Przed wami film, którego reżyser był oskarżony o morderstwo, gdyż spora ilość widzów uwierzyła, że to co sfilmował, nie było udawane. „Cannibal Holocaust” (sam tytuł pasuje dla ekstremalnego zespołu black metalowego, aczkolwiek w Polsce funkcjonuje jako mniej „poetycki” „Nadzy i rozszarpani”) to prawdopodobnie najbardziej kontrowersyjny i szokujący film wszech czasów. Nie tylko ze względu na niezwykle realistycznie przedstawione sceny gwałtów i mordów, ale też ze względu na to, że naprawdę zabito w nim zwierzęta. Choćby tylko z tego powodu zalecałbym nie „nagradzanie” tej produkcji waszym czasem. Im mniej ludzi go obejrzy, tym szybciej odejdzie w zapomnienie. Z drugiej strony to jeden z nielicznych na tej liście filmów, który ma realne przesłanie mierzące się z tematem tego, do czego jest zdolny człowiek, gdy nie wiążą go żadne normy społeczne. Mimo wszystko obstaję przy tym, że by opowiedzieć o tym nie trzeba było sięgać po aż takie środki.

Ludzka stonoga

Chyba każdy słyszał o tym filmie, aczkolwiek spora część z tej grupy pewnie go ostatecznie nie oglądała. I dobrze. „Ludzka stonoga” zostawia po sobie ślad w naszej psychice. I nie jest to ślad przyjemny. Spośród wszystkich filmów na tej liście, prezentujących naprawdę odrzucające i szokujące sceny, to w „Ludzkiej stonodze” objawia się najbardziej chora wyobraźnia. Aż strach czasem pomyśleć jakie pomysły chodzą ludziom po głowach. Nawet jeśli ich nie realizują, choćby w wersji filmowej…

Pluję na twój grób

W tym przypadku już sam tytuł jest w stanie odrzucić. Choć niektórzy uważają, że jest dość zabawną częścią poetyki tej produkcji należącej do podgatunku revenge porn. I niewiele filmów tak dobrze oddaje sobą określenie „revenge porn” jak „Pluję na twój grób”. Główna bohaterka filmu po tym jak zostaje brutalnie zgwałcona zaczyna mścić się na swoich oprawcach. Otrzymujemy więc nie tylko potworne sceny gwałtu, ale też i morderstw, w tym i kastracji. Niby wszystko to jest utrzymane w ramach kina zemsty, a zło zostaje ukarane, ale całość naprawdę trudno obejrzeć bez poczucia obrzydzenia do gatunku ludzkiego i idących za tym stanów depresyjnych. To brzydki film pokazujący okropne rzeczy. Kto by chciał coś takiego oglądać?

Królik doświadczalny 2: Kwiat ciała i krwi

Powiem tak – na pewno nie jest to film na romantyczny wieczór z partnerem/partnerką. Choć na swój, popieprzony, sposób jest to dzieło niemalże poetyckie. Przynajmniej tak możecie je odbierać jeśli jesteście ogromnymi fanami kina gore. „Królik doświadczalny 2” to bowiem perfekcyjne doświadczenie gore. Nie ma w nim właściwie nic innego. W tym fabuły. To po prostu zapis powolnego ćwiartowania porwanej i odurzonej narkotykami kobiety. Niejeden psycholog i psychiatra pewnie znalazł w tym filmie ciekawe wnioski względem jego twórców jak i widzów. A propos widzów, to jakimś trafem obejrzał go swego czasu Charlie Sheen i myśląc, że ogląda prawdziwe ćwiartowanie kobiety zgłosił sprawę do FBI.

Salò, czyli 120 dni Sodomy

Luźna adaptacja książki „120 dni Sodomy” z 1904 roku autorstwa Markiza de Sade. Skupia się wokół czterech włoskich libertynów, którzy porywają 18 nastolatków i poddają ich miesiącom sadyzmu, morderstw, przemocy i aktów seksualnych. Film został zakazany w kilku krajach, wywołując kontrowersje nie tylko ze względu na zaprezentowane w nim sceny ohydnego traktowania ludzi, ale też z uwagi na młodych, również nastoletnich aktorów, który brali udział w produkcji. Obrońcy filmu zwracają uwagę na to, że poza drastyczną naturą, Salo stara się opowiedzieć nam co nieco o społeczeństwie. Pytanie tylko czy rzeczywiście trzeba to robić aż tak dosadnymi środkami…

Hostel 2

Nie żeby pierwszy „Hostel” był dobrym filmem, ale twórcom dwójki udało się niemożliwe – uczynili sequel jeszcze gorszym. I przy okazji jeszcze bardziej odrażającym. To naprawdę ekstremalne kino dla ludzi, którym przydałaby się jakaś terapia, gdyż oglądanie bezsensownej orgii przemocy, tortur i kaleczenia innych to nie jest normalne ujście dla potrzeby adrenaliny.

Nekromantik

Ten horror, który niewiele ma wspólnego z romantyzmem, jest nie tylko obrzydliwy i odrzucający, ale też… dojmująco smutny i dołujący (pomimo iż gatunkowo bliżej mu do czarnej komedii). Opowiada o nekrofilii, także i w tym przypadku trudno się dziwić, że został zakazany w wielu krajach. Oczywiście można dorobić mu filozofię i głębszego znaczenia, tak metaforycznego jak i kulturowego, ale nie czułbym się dobrze ze sobą, gdybym komukolwiek polecał film o dewiacji. I to jeszcze marnie zrobiony film o dewiacji

Pig

Na koniec film-ciekawostka. „Pig” okazał się filmem, który tak bardzo zaniepokoił i przeraził samych jego twórców, że reżyser zrobił wszystko by nie stał się on dostępny dla publiczności. Jedynym materiałem filmowym z „Pig”, który można zobaczyć, jest zwiastun. W wywiadzie dla strony internetowej Bloody Disgusting, reżyser Adam Mason powiedział, że jedyna kopia jest ukryta głęboko w jego piwnicy. Film koncentruje się wokół obłąkanego i psychotycznego mężczyzny, torturuje trzy przykute do łańcucha ofiary. W „Pig” nic nie jest niedopuszczalne, jeśli chodzi o tortury i przemoc. Mając na uwadze to jak chore i brutalne filmy ujrzały światło dziennie pozostaje nam tylko się domyślać, jak bardzo popieprzony musiał być „Pig” skoro sam jego twórca uważa, że nie można go pokazać światu.

Filmowe rankingi, które warto przeczytać

Na naszym portalu znajdziecie także wiele innych rankingów oraz zestawień, które warte są przeczytania. Poniżej prezentujemy ich listę i zachęcamy do czytania.