Niektórym się wydaje, że wszelkie możliwe obiekty we Wszechświecie został już poznane, a teraz pozostało nam tylko się dowiedzieć, gdzie konkretne typy się znajdują. Tymczasem europejska sonda kosmiczna Gaia najprawdopodobniej odkryła coś, co można nazwać naturalnym, sztucznym słońcem: czyli fuzję jądrową w jądrze planety.
Fuzje jądrowe w jądrze planety
Warto tu podkreślić, że prawdopodobnie, ponieważ co do tego wciąż nie ma pewności, chociaż dowody dotyczące spektrografii są na tyle mocne, że odkrycie to zostało ogłoszone. Mowa tu o planecie HD 206893 c, która znajduje się około 130 lat świetlnych od Ziemi – planecie, która jest o ⅓ większa od naszego Słońca. Pamiętajmy jednak, że rozmiar i masa to dwie zupełnie inne rzeczy i mimo wszystko nie mamy tutaj do czynienia z gwiazdą.
Jeśli zaś o masę chodzi, to jest ona około 13 razy większa, niż masa Jowisza. Biorąc natomiast pod uwagę, że Jowisz ma masę ponad tysiąc razy mniejszą od Słońca, to mamy tutaj do czynienia z obiektem o naprawdę niskiej średniej gęstości – jednak najwidoczniej jego jądro jest pod wpływem wystarczających sił, aby zachodziło w nim zjawisko fuzji jądrowej, czyli łączenia lżejszych atomów w cięższe, np. wodoru w hel.
Jest to więc coś pomiędzy gwiazdą i planetą, chociaż tak naprawdę nie ma sensu zastanawiać się nad tym, czym jest bardziej. Te dwa terminy to tylko definicje stworzone przez ludzi. Nic więc dziwnego, że istnieją obiekty, które się im wymykają. Tym samym HD 206893 c jest drugą planetą, na której zaobserwowano fuzję jądrową. Pierwszą jest Ziemia, chociaż w przypadku naszego rodzimego globu nie ma mowy o zjawisku naturalnym, a o efektach naszych prac nad pozyskiwaniem taniej i czystej energii.
To naprawdę niesamowite, że gdzieś tam istnieje obiekt klasyfikowany jako planeta, który potrafi to robić sam z siebie, w sposób całkowicie naturalny. Chociaż oczywiście raczej nie ma tam istot zdolnych do korzystania z tej energii.