Nokia 5310 XM – wspominamy kultowy sprzęt. Hybryda telefonu i MP3, której nie sposób było nie kochać
Nokia 5310 Xpress Music to kolejny gość na naszej liście kultowych telefonów sprzed lat. Tym razem mamy do czynienia ze sprzętem skupionym na jednym aspekcie: odtwarzaniu muzyki. Nie jest to więc wszechstronny kombajn, tak jak było to z SE K810i, jednak w tym, co robi Nokia 5310 XM jest naprawdę świetnym kawałkiem sprzętu, który pozostawia wyżej wspomnianego Sony-Ericssona daleko w tyle.
Nokia 5310 XM – muzyczny kombajn
Owszem, nie jest to pierwsza Nokia z serii Xpress Music. Jednak na pewno jest to pierwszy telefon z serii, który naprawdę jest godny uwagi. Wszystko to dzięki naprawdę skromnym wymiarom. W końcu od odtwarzacza MP3 wymagało się, aby był małym i lekkim urządzeniem, który pozwoli na słuchanie muzyki także podczas aktywności sportowych. W przypadku takiej Nokii 5200 XM to się nie do końca sprawdzało – telefon ten był zwykłym klocem z niezbyt przemyślanym klawiszem dodatkowym. Skupmy się jednak na bohaterze dzisiejszego wpisu.
Nokia 5310 XM i liczne braki
Zacznijmy od części mniej przyjemnej, czyli licznych ograniczeń związanych z wyżej wspomnianą Nokią, które rzucają się w oczy, kiedy porównamy ją do SE K800i. Zastosowany aparat? Mierny. Nie ma nawet wsparcia dla autofocusa, więc nawet zdjęcia notatek były nieczytelne. Przeglądanie sieci? No cóż, w tamtych czasach i tak dominowało EDGE (nie przeglądarka Microsoftu, tylko podkręcona technologia GPRS, czyli sieć dla 2G), ale nawet jeśli ktoś miał blisko nadajnik 3G, to nie mógł z niego skorzystać.
Zobacz też: Wraca Nokia 8210, a to nie wszystkie nowości – HMD Global odświeża klasyki i dodaje coś od siebie
Aplikacje JAVE ME? System z interfejsem Nokia S40 bywał na tym polu wybredny. I chociaż wszystko raczej działało, to zdarzały się gry i aplikacje, które odmawiały posłuszeństwa i nie było to wcale aż tak rzadkie zjawisko. Dostępna pamięć? Zaledwie 30 MB. Nawet w tamtych czasach nie robiło to wrażenia, zwłaszcza że śmieci od operatorów zajmowały sporą przestrzeń. Co więc sprawia, że Nokia 5310 XM to telefon godny zapamiętania, a nie coś, co powinno trafić na śmietnik historii? Możliwości muzyczne.
Nokia 5310 XM – odwarzacz MP3 wśród telefonów
Dawniej nie było Spotify, czy innego strumieniowania. Muzykę trzymało się na lokalnym urządzeniu – jeśli mowa o przenośnym, to był to zwykle odtwarzacz MP3. Czyli taki pendrive zasilany baterią AAA z kilkoma przyciskami, często ekranem i z wyjściem JACK 3.5 mm na słuchawki.
Telefony w tamtych czasach, nawet jeśli wspierały odtwarzanie muzyki, to albo wspierały małą pamięć wewnętrzną/niewielką kartę, albo nie miały portu JACK 3.5 mm, a słuchawki dodawane do zestawu były od przeciętnych (Sony-Ericsson) do tragicznych.
Nokia 5310 XM oferowała natomiast wsparcie dla kart pamięci aż 4 GB – tak, kiedyś to było bardzo dużo – oraz porty JACK 3.5 mm, czyli możliwość podłączenia naprawdę dobrych słuchawek. Już samo to wystarczyło, żeby uznać ją za telefon muzyczny. Jednak Nokia poszła o krok dalej. Wokół ekranu umieszczono przyciski multimedialne: dwa do przewijania, jeden startu i pauzy. Natomiast na drugiej krawędzi był taki do regulacji głośności. Tym samym sterowanie muzyką było praktycznie bezwzrokowe i nie oznaczało ryzyka, że się coś nawciska.
Samo wrzucanie muzyki na urządzenie również było dziecinnie proste, ponieważ na pokładzie było złącze microUSB w standardzie USB 2.0. I chociaż prędkość 0,5 MB/s dziś brzmi jak tragedia, tak wtedy wrzucanie piosenek uchodziło za bardzo szybkie, niemal błyskawicznie.
A jak to grało? Naprawdę świetnie. Za przetwarzanie muzyki odpowiadał dedykowany chip AIC33, co okazało się strzałem w dziesiątkę. Oczywiście dresiki z tamtych czasów wybierały raczej telefony od Sony-Ericssona z dość prostego powodu: wbudowany głośnik Nokii 5310 XM był wysokiej jakości, ale także dość cichy. Natomiast SE, chociaż wypadały gorzej, to były na tyle głośne, aby przynajmniej ⅓ autobusu uraczyć polskim hip-hopem – tak, głośniki Bluetooth były wtedy rzadkością.
A skoro przy głośnikach jesteśmy, to JBL z myślą o tym konkretnym telefonie wydało takie akcesorium:
Taki zestaw mógłby już rozkręcić nie jedną małą imprezę albo napsuć krwi wielu pasażerom autobusu.