Dzięki myszom poznaliśmy pewien sekret dotyczący naszych jelit. Te sympatyczne i wesołe gryzonie pomogą nam teraz odkryć tajemnice naszych mózgów. Jak dobrze wiemy, niektórzy ludzie mają lepszą pamięć niż inni. Na przykład potrafią z łatwością przypomnieć sobie dowolne fakty i liczby – ja tymczasem pół roku uczyłem się swojego numeru telefonu. Naukowcy prowadzili badania z wykorzystaniem mózgów myszy, aby spróbować dowiedzieć się więcej o tym, jak kora wzrokowa przechowuje i zapamiętuje poszczególne obrazy, co ma przełożenie na ludzi.
Jak działa ludzka pamięć
Badanie zostało przeprowadzone w MIT. Jego celem było ustalenie, jak mózg ssaków zapamiętuje to, co widzi. Naukowcy wykazali, że podczas gdy poszczególne obrazy są przechowywane w korze wzrokowej, zdolność do rozpoznawania sekwencji miejsc zależy w dużej mierze od wskazówek z hipokampa. Ten jest głębszą strukturą silnie związaną z pamięcią, ale nie jest jasne, jak dokładnie na nią wpływa. Dotychczasowe badania sugerują, że hipokamp nie jest potrzebny do podstawowego przechowywania obrazów, takich jak określanie chronologicznego związku obrazów. Jednak teraz dzięki myszom neurobiolodzy są bliżej zrozumienia, w jaki sposób mózg koordynuje długoterminową pamięć wzrokową w kluczowych regionach.
Zobacz też: Dwie duże firmy nawiązują współpracę – nadchodzą kolejne komputery z RISC-V
Główny autor badania, Peter Finnie, mówi, że hipokamp wpływa na to, jak obrazy są przechowywane w korze, jeśli mają sekwencyjny związek. Ponadto zespół odkrył, że kora wzrokowa wydaje się być zaangażowana w kodowanie zarówno bardzo prostych bodźców wizualnych, jak i sekwencji czasowych. Jednak hipokamp jest selektywnie zaangażowany w to, jak ta sekwencja jest przechowywana. Badania wymagały od zespołu wytrenowania dwóch myszy z dwoma odkrytymi w laboratorium formami pamięci rozpoznawania wzrokowego. Te dwie formy to plastyczność selektywnej odpowiedzi na bodziec i plastyczność sekwencji wizualnych.
Po co jest hipokamp?
Aby sprawdzić, jak mózg przechowuje obrazy i poznać rolę hipokampa, chemicznie usunięto duże fragmenty tej struktury u grupy myszy i szukano różnic między grupami w reakcjach elektrycznych dla każdego rodzaju pamięci rozpoznawczej. Myszy bez hipokampa radzą sobie równie dobrze w selektywnej odpowiedzi na bodźce, co sugeruje, że ten rodzaj pamięci nie wymaga hipokampa. Jednak plastyczność sekwencji wzrokowych u myszy pozbawionych tej struktury nie wystąpiła. W ten sposób poznaliśmy przynajmniej jedną z funkcji tej struktury. Oczywiście to nie koniec badań na myszach w tym zakresie. Ciekawe, co nam one jeszcze przyniosą?
Źródło: SlashGear