Już dwa lata przed wprowadzeniem modelu T-Mobile G1 (w Polsce znanego jako Era G1) Google miało w planach wypuszczenie własnego telefonu. Przy okazji konfliktu firmy Oracle z Google, do internetu wyciekły właśnie grafiki przedstawiające koncepcję pierwszego smartfona giganta z Mountain View.
Projekt urządzenia bardzo przypomina popularne w 2006 roku telefony Blackberry – z dużą klawiaturą QWERTY i mniejszym wyświetlaczem. Co ciekawe, ekran miał być tradycyjny, bez panelu dotykowego – Android pierwotnie projektowany był dla telefonów z klawiaturą.
Dokładna specyfikacja techniczna modelu nie jest znana, ale Google ujawniło, jak mniej więcej miała ona wyglądać. Procesor taktowany zegarem 200 MHz, 64 MB pamięci ram i tyle samo pamięci wewnętrznej, aparat o rozdzielczości 2 megapiksele – w tamtych czasach nie brzmiało to źle. Trochę gorzej prezentował się wyświetlacz o rozdzielczości zaledwie 320×240 pikseli (QVGA). Urządzenie obsługiwać miało również Bluetooth 2.0, Wi-Fi, sieć 3G oraz GPS.
Już w roku 2006 Google uruchomiło Androida, który pracował na procesorze TI OMAP 850. Wyposażony był w aplikacje, między innymi dialer, Gmail, kalendarz, czy wczesną wersję przeglądarki internetowej. Z datą premiery 1,5 roku później widać, jak dużo czasu Google poświęciło swojemu systemowi. Co ciekawe, można też zauważyć, jak korporacja podążała za trendami na rynku – najpierw planowany był telefon w stylu popularnych Blackberry, z klawiaturą QWERTY i bez dotykowego wyświetlacza.
Nikt w tamtym czasie nawet nie próbował wpaść na to, że niedługo iPhone wywróci świat mobilnego sprzętu do góry nogami. Na szczęście Google wstrzymało się z premierą Google Phone i zmieniło swój projekt, podążając za wizją korporacji Steve’a Jobsa. Trzeba uczciwie przyznać, że gdyby nie Apple, nie ujrzelibyśmy Androida w takiej formie, jak dziś. Być może nie przetrwałby on na rynku i nie byłoby go już wcale. Szczęśliwie stało się jednak inaczej i w roku 2008 premierę miał model G1, który zapoczątkował Androida takiego, jakiego znamy dzisiaj.
źródła: phandroid.com, theverge.com