Miniaturowy retrokomputer to wbrew pozorom dość prosty projekt: wystarczy tylko Raspberry Pi lub jakiś stary terminal, DOSBox i gotowe. Dla bardziej zaawansowanych jest MS-DOS odpalony na maszynie wirtualnej emulującej stare konstrukcje z epoki. I tu pojawia się pytanie… czy można bez emulacji, ale jednocześnie bez rezygnowania z małych rozmiarów i nowoczesnych rozwiązań? YouTuber stojący za kanałem The Eric Experiment udowodnił, że to możliwe.
Miniaturowy retrokomputer bez grama emulacji
No dobrze, ale jak? Przecież musiałby znaleźć miniaturową płytę główną pod układ Intel 486DX4 – bo właśnie taka jednostka została zastosowana w tym urządzeniu. Rzecz w tym, że w czasach poczciwej i486 takich urządzeń nie robili. I oczywiście jest to prawda, jednak w kontekście urządzeń klasy konsumenckiej. Jednak w przypadku urządzeń przemysłowych moduły zawierające procesor, podstawową elektronikę i slot RAM były bardzo małe: miały wymiary typowej, jednoslotowej karty dla PC. I właśnie takiego rozwiązania użył Eric.
No dobrze, ale jak podpiąć do tego pozostałe elementy? Otóż… przez moduł slotów ISA, czyli jednego z poprzedników PCIe. W tym celu wykorzystał on miniaturową płytę z czterema takimi portami.
Do pierwszego z nich trafił przemysłowy moduł z Intel 486DX4 i taktowaniu 100 MHz, do drugiego karta graficzna Tseng ET4000, dźwiękowa ESS Audiodrive, a połączenie z siecią zapewniła karta sieciowa SMC Ethernet. Dokładnie tak: kiedyś nawet Ethernety były w osobnych modułach.
Wszystko to udało mu się zamknąć w niewielkiej obudowie stworzonej na drukarce 3D, która wygląda jak miniaturka standardowej obudowy z tamtych czasów… co tylko brzmi tak prosto. Do śmietnika trafiło jednak wiele nieudanych części, które okazały się źle dopasowane do wymagań projektu, co jest jednak normą, kiedy druk 3D służy do naszych projektów, a nie drukowania gotowców pobranych z sieci – a i wtedy przecież nie wszystko się udaje…
Ale zaraz, czy o czymś nie zapomnieliśmy…? A no tak, została nam jeszcze pamięć. Tutaj oczywiście twórca poszedł klasykiem i jego miniaturowy retrokomputer dostał napęd dyskietek 3,5”. A raczej jego imitację. Tak naprawdę to tylko sprytna zaślepka, w której znajduje się port USB-A na nośniki zewnętrzne oraz slot kart SD jako dysk twardy komputera na system.
I bardzo dobrze, ponieważ stosowanie rozwiązań z epoki oznacza ryzyko, że pamięć będzie mogła paść w każdej chwili. Twórca zyskał także nieco ciszy i odrobinę prędkości przesyłania danych – chociaż tutaj pozostałe komponenty są wąskim gardłem, więc to naprawdę jest odrobina.
Miniaturowy retrokomputer z miniaturowym niezbyt retro monitorem
Tutaj już The Eric Experiment nie bawił się w rozwiązania retro, tylko udające retro. Nie mamy więc do czynienia z małym monitorem CRT, a z panelem LCD o rozdzielczości 800 × 600 pikseli, który został sprowadzony z Chin i tylko zamknięty w obudowie przypominającej sprzęty ze starych czasów. I to akurat nie powinno dziwić. CRT są dziś dość drogie, a samodzielna budowa takiego monitora jest bardzo trudna. Nie ma więc mowy o budowie takiego zestawu, a nowy LCD mimo wszystko jest przyjaźniejszy w obsłudze i nagrywaniu od stareńkiej bańki z działem elektronowym.
Miniaturowy retrokomputer: jak to działa?
O dziwo: bardzo dobrze w jednym przypadku na trzy, co i tak jest niezłym wynikiem. Co mam na myśli? Otóż Eric uruchomił na nim Windowsa 95 i Windowsa 3.11. I te systemy, zwłaszcza Win 95 działały na nim dość przeciętnie. Jednak MS-DOS już pokazał pazur tego retro-nowoczesnego sprzętu. Zresztą zobaczcie sami, jak to działa, razem z procesem budowy tego cudeńka:
Źródło: YouTube, Fot: The Eric Experiment