DOOM był już wszędzie. Kultową strzelankę uruchamiano na bankomatach, testach ciążowych, telegazecie czy też w samej grze DOOM II — normalnie jakaś doomcepcja! Żywych bakterii na liście jeszcze nie było, choć ciężko to zaliczyć jako rzeczywistą możliwość grania w ten hit z początku lat 90. Próba jednak została podjęta i jest zaskakująco udana, nawet jeśli podstawowy warunek zabawy nie został spełniony.
DOOM i żywe bakterie — Spis treści
DOOM wyświetlany na żywych bakteriach. Wyświetlany, nie rozgrywany
Bo i trudno graniem nazwać sytuację, w której bakterie E.coli wyświetlają jedną klatkę animacji w… 8 godzin i 20 minut. No i to nie jest też kolorowe wydanie tytułu, jakie wszyscy znamy. To 1-bitowa wersja gry, gdzie bakterie mogą wyświetlać światło (biel), albo go nie wyświetlać (czerń). Oznacza to, że przejście całej gry zajęłoby nam 600 lat, i to bez popełniania błędów!
Gra została wyświetlona na żywych bakteriach, ponieważ ich właściwością jest możliwość pełnienia roli pojedynczych pikseli. Warunek jest jeden — wyświetlacz, którego chcemy użyć, musi operować w rozdzielczości 32 × 48 px.
Dlaczego ktoś próbuje uruchamiać gry na żywych bakteriach?
Opisywany eksperyment został opracowany przez Lauren Ramlan, doktorantkę biologii na uniwersytecie MIT (Massachusetts Institute of Technology) w Cambridge i jest projektem na zaliczenie przedmiotu biologia syntetyczna.
Co istotne, program umożliwiający komunikację bakterii z grą został napisany w języku Python. Co tu więcej mówić — gratulujemy zaliczenia przedmiotu! Być może jednak następnym razem poprosimy taki sposób uruchomienia gry, przez który rozgrywka nie zajmie 600 lat.
Zdjęcie otwierające: obraz wygenerowany za pomocą DALL-E 3
Część odnośników to linki afiliacyjne lub linki do ofert naszych partnerów. Po kliknięciu możesz zapoznać się z ceną i dostępnością wybranego przez nas produktu – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz niezależność zespołu redakcyjnego.