Walka z negatywnymi skutkami starzenia się człowieka budzi zainteresowanie naukowców z całego świata. Pomóc może rapamycyna, najskuteczniejszy obecnie lek przeciwstarzeniowy. Właśnie odkryto bardzo istotną cechę tego związku.
Jak rapamycyna może przeciwdziałać starzeniu się człowieka?
Medycyna nie jest obecnie w stanie zatrzymać starzenia się ludzkiego organizmu. Dzięki rozwojowi nauki i profesjonalnej opiece lekarskiej poczyniono wprawdzie znaczny progres w wydłużaniu życia ludzi, lecz człowiek w starszym wieku często nie jest już sprawny i wymaga nieustannej opieki. Naukowcy poszukują więc substancji, które mogą pomóc w zapobieganiu osłabieniu organizmu, skłonności do upadków i innych przypadłości, które dotyczą szczególnie osób w podeszłym wieku.
Duże nadzieje wiąże się z rapamycyną, powszechnie wykorzystywaną w transplantologii. W badaniach eksperymentalnych na zwierzętach okazało się, że związek ten może pozytywnie wpływać też na zdrowie oraz długość życia. Problemem są jednak skutki uboczne. W dawkach stosowanych klinicznie rapamycyna może wywoływać różnorakie działania niepożądane i jest to akceptowalne w transplantologii i onkologii, ale kiedy chodzi o zapobieganie zmianom związanym ze starzeniem się, skutki uboczne muszą być minimalne lub wręcz nieobecne – mówi dr Paula Juricic.
Naukowcy postanowili dowiedzieć się, jak długo trzeba podawać preparat, by osiągnąć zamierzony efekt. Lek podawano muszkom owocowym. Dwutygodniowe leczenie chroniło muszki przed patologiami jelitowymi związanymi z wiekiem i wydłużało ich życie. Podawanie leku przez trzy miesiące dało takie same efekty. Naukowcy ustalili, że nie trzeba przyjmować rapamycyny przez długi czas, bardziej narażając się na skutki uboczne, by osiągnąć zamierzony efekt.
Autorzy badania podkreślają, że są o krok bliżej do możliwości zastosowania rapamycyny w celach przeciwstarzeniowych u ludzi. Z drugiej strony, działanie leku u najstarszych muszek nie przynosiło dobrego efektu, najlepiej było, gdy preparat otrzymywały owady we wczesnym okresie życia. Musimy jeszcze ustalić, czy możliwe jest osiągnięcie efektu geroprotekcyjnego u myszy i ludzi przy leczeniu rozpoczynającym się w późniejszym okresie życia, ponieważ tak byłoby najrozsądniej. A być może możliwe byłoby również stosowanie kilku krótkich terapii w różnych momentach życia? Ta praca otworzyła przed nami nowe drzwi, ale także postawiła wiele nowych pytań – zaznaczają autorzy badania, które opisano w prestiżowym czasopiśmie Nature Aging.
źródło: Nauka w Polsce, zdjęcie główne: Julia Koblitz/Unsplash