Nieograniczona czysta energia z powietrza. Jest to marzenie wielu ekologów, naukowców… i spiskowców. Niestety, trzeba sobie zdać sprawę z tego, że marzeniem prawdopodobnie pozostanie. A wynika to z prostego faktu: energii nie da się wyprodukować. Nie da się jej również zniszczyć. To, co można zrobić, to zmienić jedną jej formę na inną i warto mieć to na uwadze podczas zapoznawania się z tym niezwykle hurraoptymistycznym wynalazkiem.
Czysta energia z powietrza dzięki niezwykłemu materiałowi
Chodzi tu o materiał, który nie ma jeszcze swojej oficjalnej nazwy, ale jest roboczo określany jako Air-gen. Według jego twórców z University of Massachusetts Amherst ma on sprawić, że nieograniczona czysta energia z powietrza stanie się powszechna. Co więcej, ten materiał ma mieć możliwość pokrycia nim wszystkiego, co nas otacza, a także układania w warstwy. Wszystko ma więc być elektrownią, jeśli będziemy odpowiednio odważni… czy jakoś tak.
Jak to działa? Otóż materiał ten ma mikrootwory o średnicy mniejszej, niż 100 nanometrów. Czemu taka średnica? Otóż cząsteczki wody obecne w powietrzu mają mniej więcej właśnie taką średnicę. Tym sposobem kiedy wilgotne powietrze przechodzi przez ten materiał, to cząsteczki wody się o niego ocierają i oddają swój ładunek elektryczny. Twórcy sugerują więc, że mamy tutaj do czynienia z podobną sytuacją, jak w chmurze burzowej, gdzie tarcie cząsteczek powoduje gromadzenie się ładunków elektrycznych. Jednak w praktyce opisana sytuacja przypomina raczej… zbyt intensywne głaskanie kota.
Chociaż lepszym porównaniem byłoby zbyt szybkie ściąganie swetra, ponieważ zbyt mocno głaskany kot oznacza zwykle krwawe ślady pazurów na ręku głaszczącego, a Air-gen nie generuje płytkich ran ciętych, tylko… napięcie na poziomie kilkuset miliwoltów. Czy to dużo? No cóż, sam zespół badawczy uważa, że osiągnięta w ten sposób czysta energia z powietrza może w przyszłości być bardziej opłacalna, niż energia słoneczna, czy wiatrowa.
Wyobraź sobie przyszły świat, w którym czysta energia elektryczna jest dostępna wszędzie. Ogólny efekt Air-gen oznacza, że ten przyszły świat może stać się rzeczywistością.
– Stwierdził Jun Yao, adiunkt w dziedzinie inżynierii elektrycznej i komputerowej oraz starszy autor artykułu.
Czysta energia z powietrza: mam z nią duży problem
Czy jestem w tej dziedzinie bardziej kompetentny, niż Jun Yao, adiunkt w dziedzinie inżynierii elektrycznej i komputerowej? Podejrzewam, że nie. Jestem jedynie technikiem elektroniki, który nigdy nawet nie pracował w swoim zawodzie. Mam jednak pewne… wątpliwości. Po pierwsze, nie wiadomo, z jakiej powierzchni uzyskano te kilkaset miliwoltów. A to raczej kluczowa kwestia jeśli chodzi o użyteczność takiego rozwiązania.
Po drugie: samo napięcie nie mówi nam dosłownie nic. Tym, co powinno nas interesować, jest moc elektryczna. Żeby wiedzieć, jaką moc Air-gen może wyprodukować, musimy wiedzieć, nie tylko jakie napięcie ma ta czysta energia, ale także i natężenie, które jest wyrażane w amperach.
Prosty przykład: piezo w zapalniczkach, czyli ten czarny pstryczek z kabelkiem, który był niegdyś postrachem niejednej podstawówki, potrafił kopnąć bardzo wysokim napięciem w okolicach 20 tysięcy Voltów. Jednak nikt od tego nie umarł, a jedyne poważniejsze obrażenia to ślad buta na tyłku żartownisia, który po porażeniu kogoś prądem uciekał zbyt wolno. Domu, czy nawet żarówki też tym nie zasilimy. A wszystko dlatego, że prąd, będący ilością wyprodukowanych elektronów, był śmiesznie niski.
Skąd więc pewność, że tutaj będzie tak samo? Otóż chmury burzowe to olbrzymie masy pary wodnej i pyłów, które są poddawane olbrzymim wiatrom w górnej warstwie atmosfery. Mówimy o czymś, co jest pod wpływem potężnej energii kinetycznej, która w sposób naturalny jest konwertowana do energii elektrycznej. Natomiast tu, przy powierzchni ziemi cząsteczki wody w powietrzu mają bardzo małą energię kinetyczną, natomiast ten materiał nie wyprodukuje większej od niej energii elektrycznej. W końcu nie da się wytworzyć większej energii, niż ta wprowadzona.
Czysta energia z powietrza kontratakuje
Największym problemem tego projektu jest jednak to, że… jest to drugie rewolucyjne rozwiązanie, które miało dostarczyć światu czystą energię z powietrza autorstwa tego samego naukowca. Poprzednio, czyli w 2020 roku, chwalił się on, że opracował nanorurki białkowe, które produkują energię elektryczną dzięki wilgoci w powietrzu atmosferycznym i mają być metodą na pozyskiwanie czystej energii w reakcji fizyko-chemicznej. Tamten projekt został już jednak zamknięty i rozpoczęły się prace nad nowym, wyżej opisanym.
Mamy więc sytuację, w której ktoś opracował nowatorski materiał, który miał odmienić przyszłość energetyki, który był o krok od wejścia do produkcji masowej po czym… go porzucił, aby rozpocząć prace nad innym, nowatorskim materiałem, który ma zmienić przyszłość energetyki. Co więcej, jedyna grafika przedstawiająca ten materiał w pierwszym, jak i w drugim przypadku to po prostu artystyczna wizja grafików komputerowych. Może to ja jestem zbyt podejrzliwy, ale cała ta sprawa zwyczajnie mi śmierdzi, zwłaszcza jeśli zestawimy to z wyżej przytoczonymi problemami natury fizycznej.