Odporność na wirusy to coś, o co naukowcy badają od wielu dekad. Najnowsze publikacja naukowców z Uniwersytetu Gdańskiego i Uniwersytetu Helsińskiego rzucają nowe światło na złożone powiązania między genetyką a odpornością na wirusy. „Gen wikinga” dziedziczony jeszcze z czasów wikingów może mieć istotny wpływ na funkcjonowanie obrony immunologicznej organizmu.
Spis treści
Genetyka a odporność na wirusy
Dr hab. Ravi Kant z Zakładu Parazytologii Tropikalnej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego jest współautorem publikacji, która ukazała się na łamach prestiżowego czasopisma Nature. To szansa, aby naukowcy lepiej zrozumieli mechanizmy odpornościowe u człowieka oraz, aby lepiej leczono choroby związane z zaburzeniami mitochondrialnymi.
W ostatnich latach postęp w technologii sekwencjonowania DNA umożliwił identyfikację coraz większej liczby wariantów genetycznych związanych z układem odpornościowym. Naukowcy wraz z dr. hab. Ravi Kant’em z Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego zajęli się zbadaniem genu pochodzącego z epoki wikingów.
Projekt i jego znaczenie dla nauki
Dziedziczność cech odpornościowych może mieć istotny wpływ na zdolność organizmu do zwalczania infekcji, chorób autoimmunologicznych oraz nowotworów. Poznanie mechanizmów, przez które geny regulują odpowiedzi immunologiczne, może prowadzić do lepszego zrozumienia patogenezy wielu chorób oraz do opracowania skuteczniejszych strategii profilaktycznych i terapeutycznych. Pomimo coraz bardziej rozwiniętych technologii medycznych i nauki, wciąż wiele mechanizmów pozostaje niedostatecznie lub całkowicie niezbadanych.
W kontekście ostatnich badań nad wpływem wariantów genetycznych z epoki wikingów na obronę immunologiczną przed wirusami pojawia się nowa fascynująca perspektywa. Odkrycia te mogą poszerzyć naszą wiedzę na temat ewolucji odporności organizmu oraz wpłynąć na rozwój personalizowanej medycyny, umożliwiając lepsze dopasowanie terapii do indywidualnego profilu genetycznego pacjenta.
Genetyka, mutacje i choroby zakaźne
Badanie, które zostało przeprowadzone przez zespół naukowców z Gdańska i Helsinek, wynikało z rosnącego zainteresowania wpływem genetyki na zdrowie człowieka oraz funkcjonowanie układu immunologicznego. Najprawdopodobniej inspiracją do przeprowadzenia tego badania były wcześniejsze obserwacje dotyczące związku między mutacjami genetycznymi a predyspozycją do różnych chorób, w tym również chorób zakaźnych. Zespół naukowców postanowił skupić się na badaniu konkretnego genu, który mógłby mieć istotne znaczenie dla odpowiedzi immunologicznej organizmu.
Nowe, spersonalizowane terapie, odporność na wirusy to coś, o co walczą naukowcy
Celem prowadzonych badań było zrozumienie mechanizmów, przez które wariant genu POLG wpływają na funkcjonowanie mitochondriów, oraz jakie są następujące komórkowe odpowiedzi obronne przed wirusami.
Wyniki badania mogą mieć również implikacje kliniczne, prowadząc do opracowania nowych terapii dla osób dotkniętych zaburzeniami mitochondrialnymi oraz infekcjami wirusowymi. Ponadto odkrycia te mogą przyczynić się do rozwoju personalizowanej medycyny, umożliwiając lepsze dopasowanie terapii do indywidualnego profilu genetycznego pacjenta.
Gen POLG, czyli „gen wikinga”
Badania przeprowadzone pod kierownictwem prof. Anu Suomalainen z Uniwersytetu Helsińskiego wykazały, że konkretny wariant genu POLG, dziedziczony jeszcze z czasów wikingów, prowadzi do osłabionej obrony immunologicznej przeciwko zakażeniom wirusowym.
Osoby posiadające ten wariant mogą doświadczać opóźnionych i zintensyfikowanych reakcji zapalnych, co potencjalnie może prowadzić do uszkodzenia mózgu i wątroby. Badania podkreślają także złożone powiązanie między dysfunkcją mitochondrialną, infekcjami wirusowymi i manifestacją chorób neurologicznych, takich jak mitochondrialny recesywny zespół ataksji (MIRAS).
Jak dowiedzieć się więcej o projekcie?
O efektach projektu pt. Ancestral allele of DNA polymerase gamma modifies antiviral tolerance, szerzej można poczytać w internetowej wersji czasopisma Nature. Według opublikowanych tam informacji w ramach przeprowadzonych badań przeanalizowano bank populacji, który obejmował około 300 000 fińskich obywateli. Wykazano, że defekty tego genu pogarszają tolerancję na wybrane leki przeciwbólowe, mogą wywoływać epilepsję oraz choroby wątroby.
Dr hab. Ravi Kant jest zatrudniony w ramach projektu na stanowisku adiunkta w Instytucie Medycyny Morskiej i Tropikalnej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego oraz pełni funkcję docenta w dziale Wirusologii na Uniwersytecie Helsińskim. Zajmuje się badaniami w dziedzinie parazytologii tropikalnej. Jego praca koncentruje się na poszukiwaniu nowych i powracających patogenów oraz badaniach nad zmiennością i ewolucją wirusów.
Źródło: Gdański Uniwersytet Medyczny. Zdjęcie otwierające: obraz wygenerowany za pomocą DALLE-3.