Kryształ pamięci trzymany między palcami z napisem "Preserving Human Genetic Code for Eternity: Who Wants to Live Forever?" oraz wykresami DNA i symbolami chemicznymi.

Powstał „kryształ pamięci” o pojemności 360 TB. Ma niesamowicie ważne zadanie

3 minuty czytania
Komentarze

Istnieje niewiele newsów, po których przeczytaniu poczujecie się, jakbyście mieszkali w grze Cyberpunk 2077. Naukowcy z Centrum Badań Optoelektronicznych Uniwersytetu w Southampton zapisali na „krysztale pamięci” ludzki genom, który w razie apokaliptycznej katastrofy, ma pomóc w odtworzeniu naszego gatunku. Przyjrzyjmy się zatem bliżej temu kluczowemu artefaktowi.

Jak udało się przenieść ludzki genom na „kryształ pamięci”?

Zespół kierowany przez profesora optoelektroniki, Petera Kazansky’ego, użył „ultraszybkich laserów”, by na 20 nanometrach kryształu zapisać dane w 5 wymiarach (wysokość, długość, szerokość, orientacja i położenie). Stąd też naukowcy określają kryształ jako 5-wymiarowy, 5D.

Osoba stojąca przed stosami żółtych skrzynek oznaczonych napisem "MOM" oraz dużą tablicą informacyjną, w podziemnym pomieszczeniu. Tu został ukryty kryształ pamięci.
„Kryształ pamięci” został umieszczony w archiwum pamięci ludzkości w Hallstatt, austriackiej miejscowości. Fot. University of Southampton / materiały prasowe

Sam „kryształ pamięci” został wytworzony ze stopionego kwarcu. Dzięki temu nośnik może według zespołu z Southampton wytrzymać ekstremalne mrozy, temperatury do 1000 °C, a nawet nacisk 10 ton na cm2. W oświadczeniu prasowym przypominają także, że to najtrwalszy materiał, utrzymujący się w Księdze Rekordów Guinessa od 2014 r.

Do czego „kryształ pamięci” ma posłużyć w dalekiej przyszłości?

Podobny koncept stanowił Apollo, baza danych o całej ludzkości, wymyślona na potrzeby serii gier Horizon. Fot. Guerrilla Games / materiały prasowe

Oto co na temat przyszłego zastosowania kryształu powiedział sam prof. Peter Kazansky:

Z prac innych naukowców wiemy, że materiał genetyczny prostych organizmów może być syntetyzowany i użyty w istniejącej komórce do stworzenia żywego organizmu w laboratorium.

Kryształ pamięci 5D otwiera przed innymi badaczami możliwości zbudowania wiecznego repozytorium informacji genomowej, z której złożone organizmy, takie jak rośliny i zwierzęta, mogą zostać odtworzone, jeśli nauka w przyszłości na to pozwoli.

Peter Kazansky, Uniwersytet w Southampton

Jeden z naukowców Uniwersytetu w Londynie, Thomas Heinis ma jednak wątpliwości wiążące się ze wspomnianą wcześniej hiperwytrzymałością nośnika danych.

To, co prezentuje Southampton, prawdopodobnie ma większą trwałość. Jednak nasuwa się pytanie: po co? Dla przyszłych pokoleń?

Oczywiście, ale skąd jego przedstawiciele będą wiedzieć, jak odczytać kryształ? Jak zbudować urządzenie do odczytu danych z kryształu? Czy sprzęt ten będzie dostępne za setki lat?

Obecnie ledwo mogę uruchomić mojego 10-letniego iPoda i słuchać wrzuconej tam muzyki.

Thomas Heinis, Uniwersytet w Londynie, wypowiedź dla CNN

Słuszna wątpliwość i choć kryształ został już ukryty w Austrii, nic nie stoi na przeszkodzie, aby naukowcy z Southampton opracowali także urządzenie do odczytu jego danych, by następnie dodać je do kapsuły czasu z setkami terabajtów danych.

Źródło: CNN, Rzeczpospolita, University of Southampton, Zdjęcie otwierające: University of Southampton / materiały prasowe

Część odnośników to linki afiliacyjne lub linki do ofert naszych partnerów. Po kliknięciu możesz zapoznać się z ceną i dostępnością wybranego przez nas produktu – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz niezależność zespołu redakcyjnego.

Motyw