Międzynarodowy zespół naukowców przy pomocy teleskopu VLT uzyskał zdjęcia nietypowego obiektu. To Kleopatra, planetoida o kształcie psiej kości. Badaczom udało się ustalić jej parametry.
Kleopatra, czyli planetoida o kształcie psiej kości
Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) poinformowało o nowych wynikach badań, które udało się uzyskać przy pomocy teleskopu VLT pracującego na pustyni Atakama w Chile. Naukowcy postanowili zbadać dokładnie planetoidę (216) Kleopatra. Obiekt ten krąży wokół słońca w głównym pasie planetoid pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza. Już w czasie pierwszych radarowych obserwacji ok. 20 lat zyskał nazwę planetoidy psiej kości.
W 2008 roku astronom Franck Marchis ze swoimi współpracownikami odkrył, że Kleopatra posiada dwa księżyce. Zyskały one nazwy AlexHelios i CleoSelene (od imion dzieci słynnej egipskiej królowej Kleopatry). Nauka dokonuje znacznego postępu dzięki badaniom wartości odstających od normy. Sądzę, że Kleopatra jest jednym z takich przypadków i zrozumienie tego skomplikowanego, wielokrotnego systemu asteroidalnego może nam pomóc w dowiedzeniu się czegoś więcej o Układzie Słonecznym – mówi Franck Marchis.
W najnowszych badaniach przeanalizowano zdjęcia wykonane w latach 2017-2019. Odkryto, że jeden z płatów jest większy od drugiego, a długość planetoidy może wynosić ok. 270 kilometrów. Masa Kleopatry prawdopodobnie jest o 35% mniejsza, niż wynikało to z poprzednich szacunków. Gęstość planetoidy również wydaje się być mniejsza, niż dotychczas uważano. Odpowiada mniej więcej połowie gęstości żelaza.
Czytaj także: Twórca ZX Spectrum nie żyje – Sir Clive Sinclair odszedł w wieku 81 lat
Astronomowie sądzą, że Kleopatra ma skład metaliczny. Mała gęstość sugeruje porowatą strukturę. Planetoida mogła powstać po akumulacji materiału z wielkiego uderzenia. Obiekt obraca się z tak dużą prędkością, że niewiele brakuje do sytuacji, w której zacząłby się rozpadać. Niewielkie uderzenia mogły wybić kamienie z jej powierzchni. To daje nam pewną hipotezę na temat powstania księżyców Kleopatry. Mogły one zostać uformowane właśnie przez wybite z jej powierzchni kamienie.
źródło: Nauka w Polsce zdjęcie główne: Franck Marchis/SETI Institute/UC Berkeley