Problemem nie są natomiast kosmiczne muchy czy inne owady, którymi taki pająk na ISS mógłby się zająć, a o… ostrą arachnofobię jednej z astronautek. Mogłoby się wydawać, że w takim wypadku życie na stacji kosmicznej pozbawionej tych stawonogów będzie spełnieniem marzeń. Okazuje się jednak, że jest tam jeszcze gorzej pod tym względem. Otóż Astronautka Megan McArthur podzieliła się niedawno tweetem na temat jej wrodzonych reakcji, które obejmują unoszące się drobne obiekty na ISS.
Pająki na ISS
Środowisko mikrograwitacji na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej oznacza, że małe kawałki jak drobiny kurzu, czy jedzenia mogą delikatnie unosić się w powietrzu, czasami przechodząc przez pole widzenia w swojej bezcelowej podróży po ciasnych kwaterach kosmicznych. Właśnie to było tematem niedawnego tweeta astronautki NASA Megan McArthur, która służyła jako specjalista ds. misji podczas misji STS-125 promu kosmicznego, a teraz jest pilotem na wspólnej misji NASA-SpaceX Crew-2, która wystartowała do ISS pod koniec kwietnia.
Zobacz też: Razer Hazel to teraz Zephyr -firma zaprasza do testów maski z RGB
W swoim tweecie McArthur wyjawiła, że pomimo spędzenia 100 dni na wolnej od pająków Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, wciąż ma instynktowną negatywną reakcję na unoszące się w powietrzu drobiny, krótko reagując na możliwość pojawienia się pająka, zanim stłumi to uczucie przypomnieniem, że w kosmosie nie ma żadnych pająków. Doświadczenie Megan brzmi oczywiście bardzo rozsądnie dla każdego, kto cierpi na irracjonalny lęk przed pająkami. Reakcja trzewna na te małe stworzenia jest często natychmiastowa i automatyczna, z ciałem rzucającym się do ucieczki z sytuacji, zanim umysł zdąży nadrobić zaległości i uspokoić sytuację. Biorąc pod uwagę unikalne środowisko ISS, odłamki prawdopodobnie unoszą się w powietrzu z takimi samymi powolnymi, sprężystymi ruchami jak pająk na sieci, wywołując irracjonalną reakcję. Jak widać nawet jeśli uciekniemy od pająków na ziemi, to nigdy nie uciekniemy od nich w naszej głowie.
Źródło: SlashGear