Wszystkie próbki z Księżyca, które naukowcy na całym świecie badają dzisiaj, zostały zebrane podczas ery misji Apollo. Na przykład próbki księżycowe widoczne na poniższym zdjęciu zostały zebrane przez Apollo 16 w 1972 roku. Pochodzą one z księżycowego szkła i zostały przebadane przez naukowców z Uniwersytetu w Rochester. Warto tu podkreślić, że większość materiału przywiezionego ze Srebrnego Globu została zabezpieczona i dopiero wraz z rozwojem techniki jest on pobierany do badań, tak aby nie zanieczyścić od razu całego materiału.
Księżycowe szkło i pole magnetyczne
Praca opublikowana przez naukowców, w tym badaczy z Rochester i kilku innych instytucji, donosi o ustaleniach dotyczących głównego czynnika wpływającego na rodzaje zasobów, które mogą być znalezione na Księżycu w przyszłości. Badania koncentrowały się na tym, czy Księżyc posiadał długotrwałą osłonę magnetyczną w jakimkolwiek momencie swojej historii. Ustalenia zespołu zaprzeczyły niektórym długoletnim założeniom na temat Srebrengo Globu. Pierwszy autor badania John Tarduno twierdzi, że ustalenia reprezentują nowy paradygmat dla księżycowego pola magnetycznego. Księżyc nie ma teraz tarczy magnetycznej, ale to, czy miał ją w pewnym momencie w przeszłości, było przedmiotem debaty. Od czasu misji Apollo, istniał pomysł, że Księżyc miał pole magnetyczne, które było silne lub nawet silniejsze niż pole magnetyczne Ziemi, ale zanikło około 3,7 miliarda lat temu.
Zobacz też: Nvidia może już zapomnieć o ARM – o dziwo to nie Chiny za tym stoją
Pomysł, że Księżyc miał tarczę magnetyczną, był oparty na początkowym zestawie danych zebranych w latach 70., w tym na analizie próbek zebranych podczas misji Apollo. Ta wykazała, że próbki miały namagnesowanie, które, jak sądzono, było spowodowane obecnością geodynamo. Jednak jądro Księżyca jest niewielkie i trudno byłoby wytworzyć takie pole magnetyczne. Poprzednie eksperymenty nie były również przeprowadzane z wykorzystaniem eksperymentów grzewczych; używano w nich innych technik, które mogą nie rejestrować dokładnie pola magnetycznego. W nowym badaniu naukowcy przetestowali próbki szkła zebrane podczas poprzednich misji Apollo, używając laserów CO2 do podgrzania próbek księżycowych przez krótki czas. Metoda ta pozwoliła im uniknąć uszkodzenia próbek. Następnie użyli niezwykle czułych magnetometrów nadprzewodnikowych, aby dokładniej zmierzyć sygnały magnetyczne wytwarzane przez próbki. Zespół ustalił, że zaobserwowane namagnesowanie może być wynikiem uderzeń obiektów takich jak meteoryty czy komety, a nie wynikiem namagnesowania wynikającego z obecności tarczy magnetycznej. Tarduno twierdzi, że wyniki są dość jednoznaczne, że Księżyc nigdy nie miał długotrwałego pola dynamo.
Źródło: SlashGear