Naukowcy z eksperymentu LHCb w CERN zaprezentowali niedawno nowe odkrycie na konferencji Europejskiego Towarzystwa Fizycznego poświęconej fizyce wysokich energii. Zespół odkrył nową cząstkę, którą nazwali TCC+ i która jest tetrakwarkiem. Tutaj warto się zatrzymać i wyjaśnić, że tetrakwark to egzotyczny hadron, który zawiera dwa kwarki i dwa antykwarki. Natomiast egzotyczne cząsteczki są materią, która nie jest zgodna z modelem standardowym, przez co wymykają się fizyce klasycznej. Warto jednak podkreślić, że nie łamią one praw fizyki, a po prostu te nie obejmują ich w powszechnym rozumieniu.
Długotrwała cząstka egzotyczna
Cząstka ta jest najdłużej żyjącą egzotyczną cząstką materii, jaką kiedykolwiek odkryto i pierwszą, która zawiera parę ciężkich kwarków i dwa lekkie antykwarki. Kwarki są podstawowym budulcem, z którego zbudowana jest materia. Łączą się one w hadrony, głównie bariony, takie jak proton i neutron, składające się z trzech kwarków i mezonów utworzonych w parze kwark-antykwark. Naukowcy zauważają, że w ostatnich latach odkryto kilka tak zwanych egzotycznych hadronów, czyli cząstek zawierających cztery lub pięć kwarków, a nie konwencjonalne dwa lub trzy. Nowe odkrycie jest szczególnie wyjątkowe, a naukowcy zauważają, że może być uważane za egzotyczny egzotyczny hadron. I nie, to nie jest błąd powtórzeniowy.
Zobacz też: Masz Xbox Game Pass Ulitmate – masz Diablo III z DLC za darmo
Nowa cząstka posiada parę kwarków uroczych oraz antykwark w górę i w dół. Wcześniej odkryto kilka tetrakwarków, ale jest to pierwszy z dwoma kwarkami uroczymi bez antykwarków uroczych dla ich zrównoważenia. Fizycy uważają tę cząstkę za otwarcie uroczą. Warto podkreślić, że w innych wypadkach liczba kwantowa uroku dla całej cząstki sumuje się do zera. W tej nowej cząstce liczba kwantowa uroku sumuje się do dwóch. Zawartość kwarku w TCC+ ma jeszcze inne ciekawe cechy. Jest to pierwsza odkryta cząstka należąca do klasy tetrakwarków, składających się z pary ciężkich kwarków i dwóch lekkich antykwarków. Cząstki te rozpadają się, przekształcając się w parę mezonów, z których każdy składa się z jednego z ciężkich kwarków i jednego z lekkich antykwarków. Przewidywania teoretyczne sugerują, że rozpad tego typu cząstek jest nie tylko mało prawdopodobny, ale wręcz niemożliwy w standardowy sposób. Cząstka ta nie rozpadłaby się poprzez oddziaływanie silne. Musiałaby to zrobić poprzez oddziaływanie słabe, co czyni jej czas życia o kilka rzędów wielkości dłuższy niż jakiegokolwiek zaobserwowanego wcześniej egzotycznego hadronu.
Źródło: SlashGear