HTC Desire HD to najnowszy smartfon od HTC, który wraz z Desire Z tworzy nową linię produktów tajwańskiego producenta. Jest to obecnie jeden z najwydajniejszych telefonów z systemem Android na pokładzie, dlatego nie mógł nie trafić w nasze ręce. Podczas gdy nasz redakcyjny kolega Filip kończy recenzję HTC Desire Z, ja dziś przybliżę Wam ten drugi model.
Pudełko, w którym mieścił się DHD jest bardzo małe, mniejsze niż pudełko po moim wysłużonym Magiku. Upakowane w nim były akcesoria, skrócony przewodnik, karta gwarancyjna i sam smartfon. Niestety jest to zbyt ubogo jak na telefon tej klasy bowiem zawartość ogranicza się do minimum. Słuchawki „pchełki”, charakterystyczna ładowarka z odłączanym kablem USB i to by było na tyle. Karta micro SD HC drugiej klasy o wielkości 8GB znajduje się już w środku telefonu. Brakuje tu przede wszystkim skórzanego pokrowca, który w przypadku starszego brata z rodziny Windows Mobile – HTC HD2, był dołączany w standardzie.
Po wyjęciu z pudełka wszystkich potrzebnych nam rzeczy największe wrażenie robi sam ekran najnowszego modelu smartfonu od HTC. Zajmuje on około 80% całej powierzchni całej przedniej cześci telefonu. 4,3″ cala to już kawał wyświetlacza i niektórzy mogą postawić sobie pytania – czy to nie za dużo na telefon? Czy Android nie stanie się przez to mniej wygodny? Przecież jeszcze parę centymetrów i moglibyśmy mówić o tablecie. Otóż absolutnie nie. Osobiście wydaje mi się, że to jest optymalna granica, w której smartfon mieści się jeszcze w dłoni ale już odznacza się przewagą w swojej internetowej i multimedialnej naturze. Wagowo też jest dobrze. To już jest bardzo subiektywna ocena ale tak właśnie powinno być, że duży i wytrzymały telefon waży swoje. W przypadku Desire HD są to 164 gramy, czyli 45 więcej niż waga plastikowego Samsunga Galaxy S.
Jeszcze kilka słów o wykonaniu i jakości całego telefonu. Po urządzeniu, które można dostać za nieco ponad 2000 zł należy się spodziewać niemal idealnego spasowania części i żadne wady konstrukcyjne nie powinny w ogóle występować. Niestety flagowy model HTC nie do końca jest taki jaki być powinien, ponieważ boczna klapka od baterii odstaje wyraźnie od reszty telefonu. Nieoficjalnie mówi się, że modele wyprodukowane po 5 listopada pochodzą z nowszej linii produkcyjnej i są lepiej spasowane. Nie zmienia to jednak faktu, że tajwańskiemu producentowi zależało na jedolitej obudowie też tam gdzie nie powinno tak być. Mowa o przyciskach od głośności i POWER, które siedzą za głęboko i z początku dość ciężko je wyczuć i się do nich przyzwyczaić. Poza tym jednak bardzo ciężko cokolwiek zarzucić Desire HD w kwestii wykonania. Jakość obudowy jest bardzo zadowalająca, jest to ten sam materiał, z którego wykonano m.in. Desire.
To co łatwo zauważyć, to brak jakiegokolwiek trackballa, czy to fizycznego, czy optycznego, czy nawet d-pada. W tym momencie przejdziemy to kwestii „User Interface experience”. Trackball był bardzo przydatny szczególnie podczas nawigacji na stronach internetowych i przy pisaniu SMS’ów, maili. W Nowym Sense UI dodano to wirtualnej klwiatury klawisze nawigacyjne, dzięki którym obejdziemy się bez fizycznego nawigatora, natomiast strony internetowe wyświetlane są na tyle dobrze i na tak dużym ekranie, że praktycznie nikt nie powinien mieć problemów np. z przyciśnięciem małego odnośnika. Nowe Sense UI to dość duży krok wprzód, o którym dowiecie się więcej z nadchodzącej rcenzji HTC Desire Z. Prócz płynnych i stylowych animacji doczekaliśmy się zwiększonych możliwości personalizacji, dostępu do portalu HTCSense.com, nowych widgetów i kilku naprawdę ciekawych funkcji. Ile to razy myśleliście o udostępnianiu Internetu z komputera po kablu USB do Waszego telefonu? Desire Z i HD posiadają tę funkcję wbudowaną w system, która wyskakuje między pozostałymi podczas podłączania telefonu do komputera. Procesor 1GHZ drugiej generacji z dodatkowym układem graficznym i 768 RAM’u robią swoje. Telefon przez cały czas zachowuje się bardzo płynnie, reaguje szybko na nasze komendy i bardzo sprawnie radzi sobie z zaawansowanymi aplikacjami 3D. Task Killery to w tym momencie zbędne zło ponieważ dla użytkownika zostaje około 380M wolnej pamięci i przechodzenie między grami, pisanym mailem, muzyką odbywa się błyskawicznie. Całość składa się na pełne zadowolenie z doświadczania UI od HTC.
W przypadku funkcji multimedialnych HTC Desire HD również trzyma całkiem dobry poziom. Zdjęcia wykonane 8-mio megapikselowym aparatem wychodzą naprawdę dobrze, „w locie” możemy skorzystać z jednego z wielu efektów nakładanych na zdjęcia. Kamera nagrywa filmy w rozdzielczości 720p. Płynne i również dobrej jakości. Odtwarzanie muzyki także spisuje się znakomicie, dźwięk jest taki jak być powinien. HTC dodało obsługę technologii Dolby Mobile oraz SRS, które jednak wbrew pozorm niewiele wnoszą do samej jakości odtwarzanej muzyki – ot zwykłe ciekawostki.
Generalnie jednak wszystkie te mankamenty zostają przysłonięte przez rewelacyjną obsługę szybkiego i funkcjonalnego systemu, wyświetlanego na dużym i bardzo czułym ekranie.
Jeżeli interesuje Was coś konkretnego, o czym byście chcieli się dowiedzieć w recenzji urządzenia – piszcie.