Tym razem o innej porze i innego dnia, ale Legendy Androida raz na tydzień z pewnością będą się pojawiać. W zeszłym tygodniu przypomniałem Wam historię pierwszego smartfonu od Sony jakim była Xperia S i zarzuciliście mi, że jest to za młody model, aby nadać mu tytułowe miano. Co ciekawe, w przypadku młodszych urządzeń takich jak OnePlus One czy też Nokia X to nie przeszkadzało. Niemniej jednak, zgodnie z tą uwagą, teraz cofniemy się zdecydowanie w czasie aż do momentu, gdy takie firmy jak Samsung i LG kojarzone były głównie z produkcji artykułów RTV, a docinki w stylu: „Niech lepiej zajmą się tworzeniem telewizorów/lodówek” były na porządku dziennym. W takim razie przedstawiam Wam LG GT540 – pierwszy koreański hit.
Galaxy Spica czy Optimus/Swift? Takie tematy pojawiały się po wprowadzeniu na rynek tych smartfonów i dla wielu był to ciężki wybór – szczególnie w momencie, gdy propozycja LG straciła na wartości. Niemniej jednak, tradycyjnie już, zacznijmy od początku.
Mamy 2010 rok i Android mozolnie się rozwija, a Apple szykuje się do prezentacji rewolucyjnego dla siebie iPhone’a 4. Robocik co prawda zaczął już być traktowany na poważnie, a to oznaczało testowanie nowych segmentów mobilnego rynku. Mimo wszystko, LG na targach CES 2010 przedstawiło dwa modele, w tym właśnie „średniaka” w postaci GT540, pierwsze urządzenie z rodziny Optimus, u nas szerzej znane jako Swift.
Czym się ten model charakteryzował? Przede wszystkim ciekawym designem, który według wielu uważany był za kopię Sony Ericssona W595i widocznego powyżej – co nie do końca rozumiałem. Z kolei specyfikacja, tak jak wspomniałem, była przeciętna i prezentowała się następująco:
- 3-calowy wyświetlacz TFT LCD (320×480) z 40% wypełnieniem frontu;
- układ Snapdragon S1 o zmniejszonym taktowaniu do 600 MHz;
- Adreno 200;
- 156 MB RAM;
- 139 MB wbudowanej pamięci (+MicroSD do 32 GB);
- aparat: 3,15 MPx;
- akumulator o pojemności 1500 mAh;
- Android 1.6 Donut z aktualizacją do 2.1 Eclair;
- wymiary: 109 x 54,5 x 12,7 mm;
- waga: 115 g.
Dzisiaj wygląda to… tragicznie, ale 5 lat temu tak właśnie wyglądała średnia półka. Główny konkurent w postaci Samsunga Galaxy Spica wyróżniał się mocniejszym procesorem, ale z kolei słabszym układem graficznym – ba, wręcz jego brakiem. Pamiętajcie, że to czasy, gdy 3,5-calowy wyświetlacz był ogromny, a więc 3-cale w LG wydawały się optymalne. Jednak kolory już rozczarowywały – wtedy zwracano uwagę na to ile ich jest. Na papierze można było wyczytać 256 tys, ale w rzeczywistości koreański smartfon prezentował jedynie 65 tys. różnych barw.
Z ciekawostek warto wspomnieć ilości pamięci. W rzeczywistości na płycie głównej znajdowały się kości 256 MB RAM oraz 512 MB flash. Jednak blokady oprogramowania, a raczej jego wymagania do sprawnego działania ograniczały powyższe wartości. LG Swift był również bardzo interesującym smartfonem dla fanów modyfikacji, gdyż dzisiaj znajdziemy systemy nawet w wersji 4.4.4 KitKat. Smartfon ten miał także jeden problem dotyczący Bluetooth – oprogramowanie pozwalało łączyć się z wieloma urządzeniami, ale już nie współpracowało ze wszystkimi prawidłowo. LG przyznało, że taki błąd istnieje i dotyczy oprogramowania, ale nigdy nie wydało odpowiedniej aktualizacji.
Taki to właśnie Swift (pierwszy Optimus) był: mały, ale lubiany. Ja osobiście uważam, że jest to pierwszy smartfon od LG, który tak naprawdę otworzył konsumentom oczy na firmy, które dotychczas zajmowały się produkcją elektroniki innego typu. Sami Koreańczycy określili podczas prezentacji GT540 smartfonem idealnym dla początkujących (z systemem Android).
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=8rXURnGZIP4[/youtube]
Co więcej można o nim napisać? Tutaj z pewnością Wy możecie podzielić się swoim doświadczeniem ze Swiftem, gdyż ja osobiście wolałem wybrać Samsunga Galaxy Spica, ale nie zaprzeczam, że GT540 również był ciekawą propozycją na rynku, na którym tak naprawdę ciężko było znaleźć coś atrakcyjnego.
Za tydzień, w czwartek, kolejny odcinek Legend Androida. Co tym razem? Ciężko powiedzieć, ale z pewnością postaram się wybrać urządzenie z podobnego okresu. Pamiętajcie, że zawsze Wy możecie podsyłać mi swoje propozycje na adres mailowy: [email protected], a także informować mnie o wszelkich sugestiach w komentarzach.