Życie pozaziemskie kosmici

Nowy sposób pozwoli znaleźć życie pozaziemskie? Naukowcy intrygują

3 minuty czytania
Komentarze

Życie pozaziemskie elektryzuje nie tylko astronomów. Naukowcy szukają egzoplanet, na których może znajdować się tlen. Chcą się dowiedzieć, czy planeta może nadawać się do zamieszkania. Jednak obecne metody są niewystarczające. Być może nowa technologia to zmieni.

Zobacz także: Oto nowy hit Netflixa na miarę Squid Game – numer jeden w 55 krajach

Maszyny epsilon

Naukowcy z Kalifornijskiego Instytutu Technologii opracowali technologię, która może znaleźć kosmitów, nawet jeśli nie są życiem, jakie znamy. Ta nowa strategia opiera się na tak zwanych „maszynach epsilon”.

życie pozaziemskie

Maszyna epsilon to seria zaawansowanych algorytmów zaprojektowanych do obliczania statystycznej złożoności danych. Nie jest to maszyna fizycznie istniejąca.

Maszyny Epsilon wywodzą się z dziedziny nauki o złożoności, która bada sposoby, w jakie złożoność systemów może często sprawiać, że całość wydaje się większa niż suma jej części np. zachowanie stad poszczególnych ptaków lub świadomość poszczególnych komórek mózgowych.

„W przypadku życia intuicyjnie widzimy, że Ziemia wydaje się być bardziej złożona niż inne planety. Jednym z przykładów dramatycznych skutków, jakie życie może mieć na powierzchni świata, było Wielkie Wydarzenie Natleniania, kiedy wczesne życie na Ziemi zalało atmosferę tlenem i „zmieniło oblicze całej planety”.

– twierdzi Stuart Bartlett, astrobiolog i naukowiec z California Institute of Technology. mówi Bartlett.

Co to znaczy? Aby znaleźć życie, które na przykład opiera się na krzemie zamiast na węglu, powinniśmy przyjrzeć się, czy ma bogatszą dynamikę świata jako całości — na przykład złożoną atmosferę — i zobaczyć w nim potencjalną biosygnaturę.

Może to pomóc naukowcom złożyć obraz świata obserwowanego przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba, który rozbije składniki atmosfery egzoplanety. Maszyna epsilon może wkroczyć i określić, czy ma taką złożoność, która — nawet przy braku tradycyjnych biomarkerów — sprzyja jakiejś formie życia.

Życie pozaziemskie w algorytmach

Naukowcy zbadali, w jaki sposób światło odbijane lub emitowane przez planety zmieniało się w czasie. Ponadto, wykorzystali również dane DSCOVR, aby stworzyć szereg alternatywnych Ziemi, w których brakowało chmur, lądu, oceanów, flory lub ich kombinacji. Celem było zobaczenie, jak pozorna złożoność Ziemi zmienia się wraz z uproszczeniem jej powierzchni lub atmosfery.

Życie pozaziemskie

Średnio statystyczna złożoność Ziemi wydawała się o 50 procent wyższa niż Jowisza. Ponadto planety podobne do Ziemi były statystycznie bardziej złożone, im więcej posiadały typów powierzchni i cech atmosferycznych. Sugeruje to, że złożoność statystyczna może rzeczywiście być skuteczną miarą złożoności cech planety.

„Myślę, że najważniejszą implikacją tych wyników jest to, że w rzeczywistości mamy opcje, jeśli chodzi o poszukiwanie życia, którego nie znamy. Nawet jeśli nie możemy przewidzieć, jak będzie wyglądało obce życie — jak można sobie wyobrazić niewyobrażalne? — Możemy poczynić postępy w wydobywaniu bardziej ogólnych właściwości z jednego przykładu życia, który znamy”.

– mówi Bartlett.

Ostatecznie jedynym realnym sposobem sprawdzenia, czy planety z życiem są bardziej złożone niż te bez życia, jest znalezienie obcego życia. Naukowcy zamierzają zastosować maszyny epsilon do analizy danych z Wenus, Marsa, Saturna i prawdopodobnie innych ciał Układu Słonecznego. Obecnie badają również inne podejścia oparte na złożoności do wykrywania biosygnatur.

Źródło: inverse

Motyw