Samsung Galaxy Fold, czyli pierwszy flagowy, składany smartfon Samsunga miał swoją premierę już jakiś czas temu. Z początku urządzenie to zostało raczej ciepło przyjęte, jednak nie da się ukryć, że cena oscylująca w granicach 10 tysięcy złotych wiele osób odstraszyła. Wszystko zaczęło się psuć z chwilą, gdy pierwsi recenzenci dostali to urządzenie do testów. Jak szybko się okazało, ekran urządzenia w wielu przypadkach samoistnie zepsuł się już po dwóch dniach użytkowania. Problem zauważył sam Samsung, który całkowicie wstrzymał sprzedaż Galaxy Fold. Wiele osób zastanawia się, co jest przyczyną usterki. W dzisiejszym tekście przyjrzymy się temu, co może być powodem problemów z ekranem w Galaxy Fold. Zaczynajmy!

Wyświetlacz OLED

Pierwszym powodem, dla których wyświetlacz Galaxy Fold się psuje jest… sam wyświetlacz. Samsung jest liderem w produkcji ekranów OLED. Nie da się ukryć, że wyświetlacze tego typu mają wiele zalet względem zwykłych ekranów LCD. Można tu przytoczyć chociażby piękne kolory oraz fakt, że są bardziej energooszczędne. Samsung w Galaxy Fold nie bez powodu wybrał ekrany OLED, bowiem są one idealne dla składanych urządzeń. Niestety, ale na samych plusach się nie kończy – wyświetlacze OLED w przeciwieństwie do chociażby LCD-ków są o wiele bardziej delikatne, podatne na całkowite uszkodzenie, a nie np. uszkodzenie fragmentu. Każde pęknięcie w warstwie enkapsulacyjnej wokół warstwy OLED może doprowadzić do całkowitego zepsucia materiałów organicznych wewnątrz wyświetlacza. Warstwa enkapsulacyjna jest niezbędna w konstrukcji całego wyświetlacza, bo OLED-y są niezwykle wrażliwe na tlen i wilgoć. Biorąc to pod uwagę, możemy już wskazać, że jednym z powodów psucia się wyświetlaczy Galaxy Fold jest jego konstrukcja. Spójrzcie tylko na poniższe zdjęcie:

Powyższa fotografia przedstawia delikatnie złożonego Galaxy Fold. Możemy tu zauważyć spore luki przy zawiasach, które po prostu proszą się o kłopoty. Z pewnością dostaje się tam powietrze, na które jak już wiemy, ekrany OLED są bardzo wrażliwe. Tak dużego niedopatrzenia w konstrukcji smartfona dawno nie widziałem.

Źle zamontowane zawiasy

Spójrzcie tylko na powyższe zdjęcie. Dwóch recenzentów poinformowało, że przytrafiła im się identyczna sytuacja, z tym, że po różnych stronach wyświetlacza. Na ekranie, tuż pod zawiasami pojawiło się wybrzuszenie, które najprawdopodobniej powstało właśnie z ich powodu. W końcu jakie jest inne logiczne wytłumaczenie, skoro w przypadku dwóch osób problem pojawił się w tym samym miejscu? Powiedzmy sobie szczerze – to nie może być przypadek. Wybrzuszenia najprawdopodobniej powstają dlatego, że gdy ekran wygina się do wewnątrz, to zawiasy naciskają na wyświetlacz w efekcie czego powstaje zobrazowany powyżej defekt.

Preinstalowana warstwa ochronna na ekranie

PSA: There’s a layer that appears to be a screen protector on the Galaxy Fold’s display. It’s NOT a screen protector. Do NOT remove it.

I got this far peeling it off before the display spazzed and blacked out. Started over with a replacement. pic.twitter.com/ZhEG2Bqulr

— Marques Brownlee (@MKBHD) 17 kwietnia 2019

Warstwa ochronna ekranu Galaxy Fold, którą widzicie powyżej, nie jest zwykłym szkłem czy folią. Co więcej, nie należy jej zdejmować i nigdy nie należało – jest to nieodłączna część konstrukcji Galaxy Fold. Jej zdjęcie równa się z uszkodzeniem ekranu, o czym wiele osób najwyraźniej nie wiedziało. Szkoda, że Samsung nie poinformował o tym w dosadny sposób, np. naklejką na ekranie mówiącą, że wspomnianej warstwy nie należy ruszać. W przypadku kilku recenzentów, to właśnie próba zdjęcia osłonki skończyła się katastrofą.

Dlaczego wyświetlacz w Galaxy Fold się psuje? Podsumowanie

Powyżej przedstawiłem Wam 3 powody, dla których wyświetlacz w Galaxy Fold się psuje. Nie da się ukryć, że wspomniany smartfon na chwilę obecną wydaje się niedopracowanym bublem. Nie będę kłamał – spodziewałem się tego. Co więcej, wcale nie piszę tego złośliwie – jest to pierwsze podejście Samsunga do tematu składanych smartfonów i zdecydowanie jest tu miejsce na błędy. Zapewne druga lub trzecia wersja będzie już „używalna”. Nawet nie wyobrażam sobie co bym zrobił, gdybym kupił ten smartfon za niecałe 10 tysięcy złotych, a on po dwóch dniach by się zepsuł… Strach pomyśleć.

Źródło: ifixit

• galaxy fold
• Samsung

Kacper Kościański

Pasjonat nowych technologii. W wolnych chwilach gram w gry, spotykam się ze znajomymi i chodzę na siłownię.

Akumulatory litowo-jonowe (Li-ion) to ładowalne ogniwo dla smartfonów i większości współczesnych gadżetów zasilanych bateryjnie. Pomimo ich dominacji, akumulatory litowo-jonowe mają ograniczoną moc, stosunkowo krótką żywotność i mogą stać się zagrożeniem pożarowym w przypadku uszkodzenia lub nieprawidłowego naładowania. Te niedogodności mogą pozostać przeszłością w niezbyt odległej przyszłości, jeśli gadżety przejdą na technologie baterii ze stałym elektrolitem (albo inaczej baterii półprzewodnikowej).

Nowe akumulatory

Nowe badania przeprowadzone przez zespół inżynierów Columbia University (za pośrednictwem phys.org), odkryły metodę stabilizacji stałych elektrolitów w litowo-metalowych bateriach półprzewodnikowych. Zastosowanie nanopowłoki z azotku boru pozwala produkować akumulatory, które oferują do 10 razy większą pojemność niż akumulatory litowo-jonowe na bazie grafitu. Ponadto elektrolity ceramiczne często stosowane w konstrukcji baterii półprzewodnikowych są niepalne, co zmniejsza obawy o bezpieczeństwo.

Technologia baterii półprzewodnikowych nie jest zupełnie nowym pomysłem, ale materiały, bezpieczeństwo projektowania, koszty i techniki produkcji utrudniają jego przyjęcie. W związku z powyższym należy zrozumieć, dlaczego tkwimy w tradycyjnych bateriach litowo-jonowych i dlaczego nie są one tak łatwe do wymiany.

Kłopot z dendrytami

Oprócz kosztów, dendryty są największym problemem w przypadku baterii półprzewodnikowych. Dendryt jest podobnym do kryształu nagromadzeniem litu metalicznego, który zwykle zaczyna się na anodzie i może rosnąć w całej baterii. Dzieje się tak w wyniku wysokiego ładowania i rozładowywania, gdzie jony w stałym elektrolicie łączą się z elektronami, tworząc warstwę metalu litowego.

Wzrost dendrytów zmniejsza dostępną pojemność elektrolitu baterii, zmniejszając jej ładunek. Co gorsza, duże nagromadzenie dendrytów ostatecznie przebije separator katody/anody akumulatora, powodując zwarcie, które zniszczy akumulator i może spowodować pożar.

Dlaczego tkwimy w akumulatorach litowo-jonowych?

Dzisiejsze akumulatory litowo-jonowe omijają problem dendrytów, wykorzystując ciekłe elektrolity, a nie stały metal, który pozwoliłby na zapakowanie jonów bliżej siebie w celu uzyskania większej pojemności. Niestety, ciecz ta jest łatwopalna, co może spowodować spalanie akumulatorów litowo-jonowych pod wysokim ciśnieniem, ciepłem lub prądem. Grafit jest następnie często stosowany w interkalowanym materiale anody litowej, oferując długoterminową stabilność przy pewnych kosztach maksymalnego przepływu ładunku. Grafen i stopy na bazie krzemu doświadczyły wielu eksperymentów w celu poprawy wydajności.

To wszystko razem: chemikalia, materiały i konstrukcja akumulatorów litowo-jonowych ograniczają tworzenie się dendrytów, zasadniczo redukując i kontrolując przepływ jonów. Kompromis to utrata gęstości i pojemności akumulatora oraz zwiększona palność i potrzeba ochrony. Z kolei ogniwa litowo-metalowe są uważane za święty Graal akumulatorów, ale są znacznie trudniejsze do stabilizacji niż ciekłe ogniwa litowo-jonowe.

Zobacz także: Jaki będzie aparat w iPhonie 11?

Nowe badania rozwiążą problem?

Badania zespołu Columbia University Engineering, przeprowadzone z kolegami z Brookhaven National Lab i City University of New York, oferują rozwiązanie problemu dendrytów dla baterii półprzewodnikowych.

Nanofolia z 5 do 10 nm azotku boru (BN) izoluje metal litowy i przewód jonowy. Izolacja dwóch warstw zapobiega gromadzeniu się dendrytów lub zwarciom, ale jest wystarczająco cienka, aby zmaksymalizować gęstość energii akumulatora. Technologia wykorzystuje również niewielką ilość ciekłego elektrolitu, ale w projekcie zastosowano głównie ceramiczną, półprzewodnikową konstrukcję zapewniającą maksymalną pojemność energetyczną. Ta warstwa BN została zaprojektowana z wbudowanymi defektami, umożliwiającymi przejście jonów litu w celu naładowania i rozładowania baterii.

W skrócie, zespół stworzył bardzo cienką barierę, która zapobiega występowaniu dendrytów. To z kolei umożliwia stosowanie bardzo zwartych elektrolitów ceramicznych, które oferują większą pojemność niż tradycyjne baterie litowo-jonowe, zmniejszają ryzyko pożaru i wydłużają żywotność baterii. Kolejny etap badań obejmie szerszą gamę niestabilnych elektrolitów stałych i zajmie się optymalizacją produkcji.

Źródło: androidauthority

• akumulator

Adam Lulek

Doktor nauk ekonomicznych w dyscyplinie finanse, wykładowca, maniak GPW, gier strategicznych, smartfonów i nowych technologii. Sympatyk kolejnictwa i muzyki elektronicznej.