Każdy rynek sprzedaży ma to do siebie, że dzieli poszczególnych graczy na lepszych i gorszych. Niestety, nie zawsze jest tak jak to być powinno, a więc faktycznie lepsza firma często utyka razem z tymi fatalnymi na dnie, a przeciętniaki zdobywają szczyty. Liczy się przede wszystkim strategia i marketing. Oczywiście to tylko przykład do mojej dzisiejszej „rozprawy” nad Samsungiem, a więc liderem rynku smartfonów.
Koreański producent jeszcze stosunkowo niedawno, bo 6 lat temu kojarzył się głównie z artykułami RTV i AGD, a więc telewizorami, lodówkami czy też pralkami – stąd też powyższa grafika przedstawiająca model właśnie z tego okresu. Podobna sytuacja tyczy się rodzimego konkurenta, czyli LG. Niemniej jednak dzisiaj na warsztat wziąłem Samsunga, gdyż już kolejny kwartał i kolejny rok ta firma śrubuje pozycję lidera w sprzedaży mobilnych urządzeń telekomunikacyjnych. Co takiego zaszło, co się na rynku zmieniło i czy jest szansa, aby Koreańczycy oddali swój tron? Wszystkie te kwestie postaram się przybliżyć w przygotowanej przeze mnie lekturze, do której serdecznie zapraszam.
Przygoda Samsunga ze smartfonami tak naprawdę zaczęła się już bardzo dawno temu. Jakby nie patrzeć Android jest młodym systemem toteż Koreańczycy wcześniej dzielnie starali się walczyć z konkurencją wykorzystując Symbiana czy też Windows Mobile (później Windows Phone), ale obecny lider rynku próbował także swoich sił tworząc autorskie oprogramowania. Niestety, Bada OS mimo że w moim skromnym zdaniu miała potencjał to została zaniedbana i tak jak szybko się pojawiła, tak szybko ślad po niej zaginął – niesmak jednak pozostał.
Jest on szczególnie wyczuwany teraz, kiedy Samsung na poważnie rozpoczął inwestycję w Tizena – dotychczas poznaliśmy tylko jednego smartfona (Z) z tym systemem, ale póki co całkiem dobrze sobie radzi ze smartwatchami (Gear Fit, Gear 2, Gear 2 Neo). Mimo wszystko cofnijmy się jeszcze na chwilkę w czasie do okresu Windows Mobile i Symbiana.
Samsung nie był w tym czasie popularny, ale powoli już (nawet w Polsce) było słychać o rodzinie Omnia i świetnych reprezentantach takich jak chociażby Omnia HD (Symbian) czy też po prostu Omnia – tańsza alternatywa dla HTC Diamond, a być może i Touch HD widoczna wcześniej.
Wśród smartfonów wartych uwagi z tego okresu należy również przypomnieć takie telefony jak G810 – swego czasu świetna alternatywa z optycznym zoomem dla Nokii N95-2 (8 GB). Oba te modele zarządzane były przez żyjącego jeszcze wtedy Symbiana, a z kolei interesującym przykładem z Windows Mobile jest widoczny powyżej i780 (styl BlackBerry). Jednak mimo tak ciekawych propozycji Samsung wciąż według wielu opiniodawców internetowych miał skupić się na telewizorach… Aż w końcu przyszedł czas Androida.
Rok 2009, po premierze HTC Dream, Magic i kilku innych smartfonów z „Zielonym Robocikiem” na pokładzie, pojawia się model GT-I7500. Wciąż tkwimy w czasach kiedy na rynku było stosunkowo niewiele mobilnych urządzeń i numeryczne nazwy nikogo nie dziwiły i można je było łatwo spamiętać. Jednak właśnie to urządzenie Samsunga otwiera serię Galaxy, której z pewnością nikomu dzisiaj nie muszę przedstawiać. W sumie to i7500 nie tylko przedstawia nową rodzinę smartfonów Koreańskiej firmy, ale również nosi jej nazwę. Mimo że dzisiaj ten model pozostał w cieniu innego urządzenia, o którym za chwilkę to właśnie Galaxy sprawił, że Samsung znalazł idealny tor do rozwoju tej dziedziny firmy. I7500 w kwestii specyfikacji był bardzo zbliżony do HTC Dream, gdyż posiadał ten sam układ, ale już wbudowana pamięć nie zmuszała do stosowania dodatkowej karty, a to dlatego że na starcie otrzymywaliśmy w 2009 roku 8 GB (sic!). Ten model jednak pokazał również Koreańczykom na czym należy się skupić, a więc wyświetlacz – to pierwszy w historii smartfon z Androidem i 3,2-calowym ekranem typu AMOLED. Do tego całość została złożona w elegancką obudowę i nieco nijakie pod kątem designu HTC musiało zacząć mocniej analizować rynek. Szczególnie, że Samsung miał już ten spokój w postaci bardziej dopracowanego Androida i Galaxy na dzień dobry posiadało ten system w wersji 1.5 Cupcake.
Jednak tak jak mówiłem – i7500 odszedł w cień, a to za sprawą smartfonu z pewnością legendarnego, czyli i5700, który został ochrzczony jako: Galaxy Spica/Lite/Portal (ostatnia nazwa dla T-Mobile). Cóż tu można się rozwodzić nad tym urządzeniem? Jest to pierwszy model, który stał się bestsellerem u operatorów za sprawą swoich bardzo dużych możliwości i relatywnie niskiej ceny. To jednak wciąż za mało, aby stać się liderem rynku, ale już niewiele brakuje, aby ucichły deprymujące Samsunga komentarze wystosowywane przez Internautów.
Seria Galaxy powoli się rozwija kiedy następuje przełom, wielki wybuch. Oto skromni jeszcze Koreańczycy uzupełniają swoją rodzinę o model z najwyższej półki, bezpośredniego konkurenta najlepszych, czyli po prostu Galaxy S. Premiera tego topowego smartfonu miała miejsce w marcu 2010 roku i dosyć szybko zauważono jego potencjał. Jednak nie tylko to się rzuciło w oczy. Dzisiejszy główny konkurent w postaci Apple stosunkowo niedługo przed prezentacją i9000 przedstawił nowego iPhone’a i tym samym zaczęła się ponowna lawina artykułów typu „iPhone killer”, ale nie tylko – do głosu doszły jeszcze treści dotyczące mówiąc wprost… plagiatu. Chodzi oczywiście o design, gdyż pojedynczy, środkowy klawisz „Home” jak i srebrne obramowania obudowy to był znak firmowy Apple, a został on bezczelnie (?) skopiowany przez Samsunga. Jak to w rzeczywistości wyglądało? Koreańczycy na całym zamieszaniu wyszli najlepiej, gdyż dużo tańsza alternatywa dla iPhone’a, pod wieloma kątami lepsza rozchodziła się jak ciepłe bułeczki. Tym samym można oficjalnie powiedzieć, że Samsung już na dobre zawitał na rynku smartfonów i za żadne skarby nie zamierza przestać atakować coraz wyższe pozycje w rankingu.
W takim razie kiedy obecny lider tymże liderem się stał? Otóż stosunkowo niedawno, bo zaledwie dwa lata temu zdetronizowana została… Nokia. Tak, mimo że Finowie już wtedy mocno podupadali finansowo to wciąż dzierżyli berło króla rynku smartfonów za sprawą stosunkowo tanich modeli z Symbianem oferowanych przez operatorów w atrakcyjnych ofertach. Jednak 14-letnia hegemonia musiała się skończyć i tak naprawdę premiera kolejnej wersji Galaxy S (już trzeciej) sprawiła, że Nokia musiała ustąpić i spadła na drugie miejsce (dalej zagnieździło się Apple). Jednak czy tak naprawdę można jednym modelem stać się liderem? IPhone’y pokazały, że można być wysoko, bardzo wysoko, ale jednak kilka urządzeń w sprzedaży i świetna reklama połączona z wyrobioną marką sprawiła, że firma z Cuppertino również wie co robi – jednak do pierwszego miejsca daleko. Mimo wszystko wróćmy do naszego głównego bohatera, a więc oczywiście Samsunga.
Koreańczycy po sukcesie pierwszej odsłony Galaxy S odnotowywał coraz lepsze wyniki i chwalił się rekordami sprzedaży razem z kolejnymi odsłonami tego smartfonu. Tylko wszyscy doskonale wiemy, że flagowe modele nie trafią do wszystkich konsumentów ze względu na swoją cenę. W takim razie co zrobił Samsung? Stworzył od groma najprzeróżniejszych urządzeń, które w wielu przypadkach konkurują jedynie ze sobą. Tych propozycji jest tak wiele, że często ich nazwy wprowadzają w błąd (patrz: seria Galaxy Core). Dużej grupie osób nie podoba się to, w tym również mi, ale jednak Samsungowi wychodzi to na dobre i w sumie to jest najważniejsze.
Okej, mamy pokaźny zastęp urządzeń w stajni Samsunga, ale pamiętajmy, że to smartfony, a więc bardzo ważne jest oprogramowanie: aktualizacje, szybkie poprawki, interesujące dodatki i wiele, wiele innych. Niemalże od samego początku przygody Koreańczyków z Androidem wszystkim urządzeniom towarzyszyła nakładka graficzna TouchWiz. Jak ją najlepiej ocenić? Można ją kochać albo nienawidzić. Dla jednych za bardzo cukierkowata, a dla drugich wprost idealna. Ja znajdę się na granicy tych grup, gdyż jednak taki interfejs ma swój urok, ale jest dużo innych, lepszych nakładek. Dodatki? Z każdym kolejnym rokiem lista autorskich aplikacji Samsunga rośnie. Nie są to już jakieś proste programy, które najchętniej chciałoby się usunąć, ale pakiet często bardzo przydatnych usprawnień obsługi urządzenia. Szybkie poprawki? W głównej mierze chodzi o bezpieczeństwo i tutaj pojawia się stosunkowo nowy system KNOX, który niedługo pojawi się w kolejnej wersji Androida jako standard dla wszystkich. To dobrze czy źle? Ponownie można podejść do tego zagadnienia z dwóch stron, ale teraz daruję to sobie, gdyż KNOX ma swoje zalety jak i wady. Aktualizacje… Temat rzeka. Wystarczy przypomnieć sobie załamanie posiadaczy Galaxy S, który nie doczekał się aktualizacji do Ice Cream Sandwich, a w zamian dostał „Value Pack”.
Ja także należałem pośrednio do tej grupy, gdyż pierwszy flagowy smartfon Samsunga spędził u mnie stosunkowo długo, ale zaledwie kilka dni wytrzymał z oryginalnym oprogramowaniem. Tym samym dochodzimy do tematu modyfikacji. Wydaje mi się, że Koreańczycy stworzyli najlepszy i najbezpieczniejszy system dla fanów „tuningu”. Zawsze zapamiętam kwestię, że jeżeli tylko działa tryb „Download Mode” to jesteśmy w stanie uratować zepsute oprogramowanie, a jeżeli nie możemy się tu dostać to jest jeszcze wtyczka JIG. Szeroka grupa deweloperów dodatkowo sprawiła już w 2009 roku, że bardzo często korzystałem z programu Odin i właśnie powyższego trybu.
Tylko w dzisiejszych mobilnych urządzeniach ważne jest również wykonanie i tutaj dochodzimy do tego z czym dzisiaj Samsung się kojarzy, a więc wracamy do komentarzy Internautów i stwierdzenia: „plastik-fantastik”. To koreańska domena, czyli wykorzystywanie wszędzie tylko gdzie się da tworzywa sztucznego. Wielu konsumentów narzeka na ten fakt, gdyż również flagowa seria Galaxy S od pierwszej do obecnej edycji wykonywana jest z dużo mniej eleganckich materiałów. Swego czasu dużo słyszeliśmy o otwarciu nowych fabryk i planach stworzenia smartfonu z górnej półki dodatkowego wykonanego z aluminium. Co poznaliśmy? Tak naprawdę jedynie Galaxy J, a więc (z początku) azjatycką i ulepszoną odmianę Galaxy S4. Oczywiście „plastik” ma również swoje zalety w postaci chociażby małej masy. Tylko kwestia designu i Samsunga to nie tylko materiały z jakich smartfony są wykonywane. Właśnie wygląd ma tutaj bardzo duże znaczenie, a ten u Koreańczyków niejako… zamarł od premiery Galaxy S3. Kolejne modele niemalże kopiują wygląd obecnej flagowej propozycji, a ta w stosunku do poprzednika niewiele się zmienia.
Już na prawie sam koniec pozostaje wspomnieć o eksperymentach koreańskiej firmy. Samsung może sobie pozwolić na wszelkiego rodzaju wyjścia poza schemat. Najlepiej pokazuje to model Galaxy Round, a więc „wygięty” Note 3, który w bezpośrednim starciu z głównym konkurentem (LG G Flex) okazał się lekkim niewypałem. W kwestii stosunkowo oryginalnych urządzeń można jeszcze wymienić phamery, a więc smartfony skierowane dla fanów robienia zdjęć, czyli koreańska propozycja w postaci: Galaxy S4 Zoom i obecne Galaxy K Zoom. Dzisiaj dodatkowo mamy także takie dodatki – przydatne bardziej lub mniej – jak czytnik linii papilarnych, pulsometr i wiele, wiele innych.
Czy coś jeszcze można napisać o sukcesie Samsunga? Według mnie wystarczy go w kilku zdaniach skrócić i tak oto wygląda przepis Koreańczyków na bycie najlepszym: na początku wzorować się na dużo popularniejszych markach (design i Apple), a po wypracowaniu własnej renomy wykorzystać ją i zalać świat ciężką do zliczenia ilością urządzeń, które mimo że będą sprzedawać się w małej ilości to w ogólnym rozrachunku wszystko wychodzi na plus. Takie smaczki jak ogromny wachlarz modyfikacji to już nic innego jak zasługa wyrobionej wcześniej marki i popularności tych urządzeń. Czy ktoś jest w stanie zagrozić Samsungowi? Z pewnością Apple, ale patrząc na rozwój i ekspansję Koreańczyków być może powinniśmy obawiać się monopolu na rynku? Oczywiście to jeden z najczarniejszych scenariuszy i mało możliwy do spełnienia. Jak według Was prezentuje się sukces Samsunga? Koreańczycy zasłużyli na miano lidera? Jak oceniacie rozwój tej firmy na przestrzeni tych kilku lat i jak chcecie, aby dalej on postępował?